నింగిని తాకలేని అలలను చూసి, ఆకాశం నవ్వుకుంటుందా
వర్షపు జల్లు లాగ కడలిని చేరుకోక పుడమిని జీవించలేనని జాబిలి బాధతో, మబ్బు చాటున దాగిపోతుందా
వెన్నెల వసంతాలు పంచకుండా
ఊపిరి ఆపుతున్న, ఆవేదనల నడుమ మనిషి అడుగు ఆగుతుందా
చిన్న స్నేహపు చేయుతనివ్వకుండా
సాధన ఒక్కటే సాధ్యం చేయదా
ఒంటరి అడుగులను మార్గంగా చేయగా
No comments:
Post a Comment